ΕΣΠΑ

category stories

ΕΣΕΙΣ ΞΕΡΕΤΕ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ SCOVILLE?

Η κλίμακα Scoville πήρε το όνομά της από τον Wilbur L. Scoville (1865-1942), ο οποίος ανέπτυξε το οργανοληπτικό αυτό τεστ το 1912 ενώ εργαζόταν στη φαρμακευτική εταιρεία Parke Davis. Αρχικά, μια ομάδα –συνήθως πέντε – δοκιμαστών, δοκίμαζαν ένα δείγμα από εκχύλισμα της εκάστοτε πιπεριάς σε ζαχαρωμένο νερό, αραιωμένο κάθε φορά έως ότου η καυστικότητα να μην είναι πλέον ανιχνεύσιμη. Ο βαθμός αραίωσης δίνει το μέτρο στην κλίμακα Scoville. Μια γλυκιά πιπεριά, που δεν περιέχει καθόλου καψαϊκίνη, έχει βαθμολογία Scoville μηδέν (δεν μπορεί να ανιχνευθεί κάψα ούτε όταν είναι αδιάλυτη), ενώ οι πιο καυτερές τσίλι, όπως οι habaneros, έχουν βαθμολογία 300.000 ή περισσότερο, υποδεικνύοντας ότι το εκχύλισμα τους πρέπει να αραιωθεί 300.000 φορές ώστε να μην μπορεί να ανιχνευθεί η παρουσία της καψαϊκίνης. Η μεγαλύτερη αδυναμία του οργανοληπτικού ελέγχου Scoville είναι το ότι βασίζεται στην ανθρώπινη υποκειμενικότητα. Σήμερα, οι συγκεντρώσεις της καψαϊκίνης προσδιορίζονται χρησιμοποιώντας περισσότερο επιστημονικές μεθόδους, όπως η υγρή χρωματογραφία υψηλής πίεσης (HPLC), η οποία διαβάζει το χημικό αποτύπωμα και την ακριβή ποσότητα της καψαϊκίνης σε μια πιπεριά, δίνοντας ακριβέστερα αποτελέσματα από τις αισθητηριακές μεθόδους. Η κλίμακα Scoville εξαρτάται προφανώς από την ποικιλία της φρέσκιας πιπεριάς αλλά ακόμη και σε μια συγκεκριμένη ποικιλία, η καυστικότητα μπορεί να ποικίλει σε μεγάλο βαθμό.

Burrito! Η ιστορια για τo “γαϊδουρακι” που λατρευουμε!

Τα Burritos είναι σίγουρα μία από τις πιο διάσημες μεξικάνικες νοστιμιές. Η λέξη προέρχεται από την ισπανική λέξη “burro” που σημαίνει “γάιδαρος”, και “burrito” ο “μικρός γάιδαρος”. Με άλλα λόγια burrito στα ελληνικά θα πει “γαϊδουράκι”!

Η ιστορία λέει πως στις αρχές του 1900,ο Juan Mendez από την Chihuahua του Μεξικό, ιδιοκτήτης μιας μικρής καντίνας,είχε μαζί του έναν γάιδαρο ο οποίος τον βοηθούσε να μεταφέρει τις πρώτες ύλες που του ήταν απαραίτητες για να φτιάξει φαγητό για τους πελάτες του. Ο Mendez έφτιαξε tortillas και μέσα σε αυτές τύλιξε τις πρώτες ύλες που χρειαζόταν με σκοπό να τις κρατήσει ζεστές κατά την μεταφορά. Η ιδέα του άρχισε να έχει μεγάλη ανταπόκριση καθώς αποδείχθηκε πολύ νόστιμη και σε συνδυασμό με το μεταφορικό μέσο που χρησιμοποιούσε, έγινε γνωστή ως Burrito.

Στο ETNICO έχουμε δημιουργήσει μοναδικά burritos για όλα τα γούστα. Εάν λοιπόν σας ανοίξαμε την όρεξη, ρίξτε μια ματιά ΕΔΩ.

Chimichanga !!!

Δύο εστιατόρια της Tucson (Arizona) διεκδικούν δικαιώματα για τη δημιουργία της πρώτης Chimichanga.

Η πιο πιθανή εκδοχή όμως που είναι γνωστή στους περοσσότερους αφορά το El Charro Cafe, το παλιότερο μεξικάνικο εστιατόριο της πόλης.
 

1922 – El Charro Cafe – Tucson,

Ο οικογενειακός θρύλος λέει ότι η Monica Flin, η οποία ξεκίνησε το εστιατόριο το 1922, έριξε χωρίς να το θέλει ένα burrito μέσα σε καυτό λάδι. Από τον εκνευρισμό της για το λάθος της, ξεκίνησε να πει μία μεξικάνικη κατάρα η οποία περιέχει παρόμοια γράμματα με αυτά της chimichanga! Στην κουζίνα όμως εκέινη τη στιγμή ήταν μαζί της και τα μικρής ηλικίας ανήψια της. Έτσι η Monica Flin μπερδεύοντας λίγο τα γράμματα για να αποφυγει να πει αυτό που ετοιμαζόταν, φώναξε “CHIMICHANGA!” !

Στο κέντρο της Αθήνας το ETNICO δημιούργησε ένα τεράστιο fan-club με την φανταστική Chimichanga de Pollo ! Τραγανή σταρένια tortilla με κοτόπουλο , ντομάτα, κίτρινο τυρί, sour cream, frijoles refritos και jalapenos sauce που έκανε όσους την δοκίμασαν να παραμιλάνε.

Ελάτε στο ETNICO και είναι σίγουρο ότι θα γίνετε και εσείς θαυμαστής της CHIMICHANGA ή παραγγείλτε online ΕΔΩ!

Taste The World

Η ιστορια των Tacos

Ποιος μπορεί να αντισταθεί στη μεστή και εξωτική γεύση των Μεξικάνικων tacos; Η τραγανή τους υφή σε συνδυασμό με τα διάφορα υλικά που προστίθενται στο εσωτερικό τους δημιουργούν ένα εκρηκτικό αποτέλεσμα για τον ουρανίσκο μας που δεν μπορεί παρά να ζητάει κι άλλο. Ποια είναι, όμως, η ιστορία πίσω από το δημοφιλές πιάτο;

Σύμφωνα με τον καθηγητή ιστορίας του Πανεπιστημίου της Μιννεσότα, Jeffrey M. Pilcher, που έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο τρώγοντας τα, τα tacos φαίνεται να έχουν τις ρίζες τους στον 19ο αιώνα ενώ ήδη από τον 18ο η λέξη εντοπίζεται στα ορυχεία του Μεξικό. Εκεί η λέξη ήθελε το μπαρούτι να είναι τυλιγμένο σε κομμάτια χαρτί και μετά να εισέρχεται στις τρύπες που σκάλιζαν οι εργάτες ως δυναμίτης. Μάλιστα, κάποια από τα πρώτα tacos δημιουργήθηκαν ονομάζονταν «tacos de minero», δηλαδή tacos του μεταλλωρύχου.

Στα πρώτα χρόνια της ύπαρξής τους οι taquerías έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο καθώς βρίσκονταν στις γειτονιές και πωλούσαν tacos, κυρίως για την εργατική τάξη. Στη συνέχεια, στις αρχές του 1900, μετανάστες πήγαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και μαζί έφεραν και το άγνωστο τότε φαγητό που ήταν διαθέσιμο μόνο ως street food αλλά δεν ήταν ίδιο με τα Μεξικάνικα tacos γιατί δεν υπήρχαν τα ίδια υλικά με αυτά του Μεξικό.

DIA DE LOS MUERTOS – ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Η Ημέρα των Νεκρών είναι μια από τις πιο σημαντικές και εντυπωσιακές γιορτές της μεξικανικής παράδοσης. Η παροδική επιστροφή στη Γη των νεκρών συγγενών και των αγαπημένων γιορτάζεται με αργία, παρέλαση και δρώμενα σε όλη την χώρα, στα τέλη Οκτώβρη-αρχές Νοέμβρη κάθε έτους.
Η «Día de los Muertos» γιορτάζεται όμως και σε άλλες περιοχές του κόσμου από ανθρώπους μεξικανικής καταγωγής ενώ από το 2008, οι παραδόσεις αυτές έχουν εγγραφεί στον Αντιπροσωπευτικό κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Στο Μεξικό την Ημέρα των Νεκρών σηματοδοτεί η μεγάλη παρέλαση με άρματα, συμμετέχοντες με φορεσιές και περίτεχνο body painting, παραδοσιακή μουσική και γιορτές που περιλαμβάνουν βωμούς στα σπίτια.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΠΥΡΑΣ

Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα μπύρας και στο Etnico μπορείτε να δοκιμάσετε την μοναδική μας michelada spicy beer με χυμό lime και μπαχαρικά!

H Διεθνής Ημέρα Μπύρας (International Beer Day) ξεκίνησε ως τοπική γιορτή στη Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνιας, αλλά από το 2007 άρχισε να διεθνοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς.

Σχετικά με την michelada:

Το όνομα michelada είναι πιθανό να δόθηκε απο την φράση “mi chela helada”. Η λέξη “chela” είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται πολύ στο Μεξικό για την μπύρα,ενώ το “helada” σημαίνει “παγωμένη”. Όταν κάποιος λοιπόν παραγγέλνει “mi chela helada”, στην ουσία ζητάει την παγωμένη μπύρα του. Και απο το mi-chela-helada φτάσαμε στο γνωστό μεξικάνικο cocktail μπύρας mi-che-lada.

Ελάτε λοιπόν απόψε στο ETNICO να σας κεράσουμε μια παγωμένη michelada!

TIP: Η Michelada είναι ακόμα καλύτερη όταν συνοδεύεται με nachos ή μια ζουμερή chimichanga!

#TasteTheWorld

24 ΙΟΥΛΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΤΕΚΙΛΑ

Στις 24 Ιουλίου γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα της Τεκίλα και στο ETNICO κερνάμε σφηνάκια!
Ελάτε να περάσουμε μαζί αυτήν την ημέρα στην οδό Κολοκοτρώνη 22 & Χαβρίου με αυθεντική μεξικάνικη τεκίλα!

Λίγα λόγια για την τεκίλα:

Η τεκίλα με την σημερινή μορφή της εμφανίζεται τον 16ο αιώνα. Φτάνοντας οι Ισπανοί στην Κεντρική Αμερική, παρατήρησαν ότι οι χυμοί της γαλάζιας αγαύης καταναλώνονταν από τους ιθαγενείς. Εφοδιασμένοι με την ευρωπαϊκή τεχνογνωσία της απόσταξης, δημιούργησαν την τεκίλα, βαφτισμένη από το χωρίο Tequila που καλλιεργούταν η γαλάζια αγαύη.

Οι ευρωπαίοι όμως την θεωρούσαν χαμηλής ποιότητας ποτό κι έτσι μένει στην αφάνεια μέχρι το 1920. Τότε ο ιδιοκτήτης του αποστακτηρίου Sauza έβαλε κάτω από την ονομασία «Tequila Sauza» τον τίτλο «μεξικανικό ουίσκι». Με αυτό το τρικ, η τεκίλα κατάφερε να μπει στις ευρωπαϊκές αγορές, και μερικές δεκαετίες αργότερα αποτελεί το πιο δυνατό brand του Μεξικού.

Chili Peppers Time!

Τι ξέρετε για τις γνωστές πιπεριές Chili ?

Οι πιπεριές τσίλι έχουν υπάρξει μέρος της ανθρώπινης διατροφής στην Αμερική, τουλάχιστον από το 7500 π.Χ.. Η πλέον πρόσφατη έρευνα δείχνει, ότι οι πιπεριές τσίλι εξημερώθηκαν πριν από περισσότερα από 6000 χρόνια, στο Μεξικό, στην περιοχή η οποία εκτείνεται κατά μήκος της νότιας Πουέμπλα (πολιτεία) και ήταν μια από τις πρώτες αυτεπικονιαζόμενες καλλιέργειες, καλλιεργούμενες στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική και μέρη της Νότιας Αμερικής.
Το Περού, θεωρείται ως η χώρα με τη μεγαλύτερη πολυμορφία καλλιεργούμενης Capsicum, επειδή είναι το κέντρο της διαφοροποίησης, όπου οι ποικιλίες και των πέντε εξημερωμένων, εισήχθησαν, καλλιεργήθηκαν και καταναλώθηκαν τις προ-Κολομβιανές εποχές. Η Βολιβία, θεωρείται ως η χώρα με τη μεγαλύτερη πολυμορφία άγριων Capsicum πιπεριών, όπου καταναλώνονται.

Ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους ο οποίος τις συνάντησε (στην Καραϊβική) και τις ονόμασε “πιπεριές” οι οποίες όπως και το γνωστό στην Ευρώπη, μαύρο και λευκό πιπέρι από το γένος Πέπερι, έτσι κι’ αυτές, έχουν μια πικάντικη καυτερή γεύση σε αντίθεση με άλλα είδη διατροφής. Μετά την εισαγωγή τους στην Ευρώπη, οι πιπεριές τσίλι αναπτύχθηκαν ως βοτανικά αξιοπερίεργα στους κήπους των Ισπανικών και Πορτογαλικών μοναστηριών. Οι Χριστιανοί μοναχοί, πειραματίστηκαν με τις γαστριμαργικές δυνητικές των τσίλι και ανακάλυψαν, ότι η πικάντικη γεύση τους, προσέφερε ένα υποκατάστατο για το μαύρο πιπέρι, το οποίο εκείνη την εποχή, ήταν τόσο δαπανηρό, όπου σε ορισμένες χώρες, είχε χρησιμοποιηθεί ως νόμιμο νόμισμα!

Οι πιπεριές τσίλι, μετά το Κολόμβο, καλλιεργήθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο γιατρός του Κολόμβου Diego Álvarez Chanca, κατά το δεύτερο ταξίδι του το 1493, στις Δυτικές Ινδίες, έφερε στην Ισπανία, τις πρώτες πιπεριές τσίλι και πρώτος έγραψε το 1494, για τα φαρμακευτικά τους αποτελέσματα.
Η εξάπλωση των πιπεριών τσίλι στην Ασία, ήταν αναμενόμενη ως το φυσικό επακόλουθο της εισαγωγής τους, στους Πορτογάλους εμπόρους (η Λισαβόνα ήταν ένα κοινό λιμάνι για τα Ισπανικά πλοία που έπλεαν από και προς την Αμερικανική ήπειρο) οι οποίοι, έχοντας επίγνωση της εμπορικής αξίας του, θα είχαν πιθανόν αναπτύξει το εμπόριό της, στις χώρες των διαδρομών του εμπορίου μπαχαρικών της Ασίας, που τότε κυριαρχούσαν οι Πορτογάλοι και Άραβες έμποροι. Προς τα τέλη του 15ου αιώνα, εισήχθη από τους Πορτογάλους, στην Ινδία. Σήμερα, τα τσίλι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των κουζινών της Νότιας Ασίας και της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Υπάρχει μια επαληθεύσιμη συσχέτιση μεταξύ της γεωγραφικής διάδοσης και της κατανάλωσης της πιπεριάς τσίλι στην Ασία και της παρουσίας των Πορτογάλων εμπόρων, στην Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία να είναι τα προφανή παραδείγματα.
Η πιπεριά τσίλι κατέχει δεσπόζουσα θέση στην κουζίνα της περιοχής Γκόα της Ινδίας, η οποία ήταν περιοχή μιας Πορτογαλικής αποικίας. Οι πιπεριές τσίλι ταξίδεψαν από την Ινδία, δια μέσου της Κεντρικής Ασίας και Τουρκίας, στην Ουγγαρία, όπου έγινε το εθνικό μπαχαρικό με τη μορφή της πάπρικας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΚΑΡΥ

Το γνωστό σε όλους μας μπαχαρικό “Κάρυ”,είναι στην πραγματικότητα ένα μείγμα μπαχαρικών, το οποίο παρασκευάζεται σε χιλιάδες διαφορετικές εκδοχές, ανάλογα με τη περιοχή, τις συνήθειες, τα μπαχαρικά και τη ποσότητα που χρησιμοποιείται κάθε φορά.

Η σύγχρονη Αγγλική χρήση της λέξης “κάρυ”, είναι δυτική εφεύρεση και δεν αντανακλά τυχόν ειδικό τρόφιμο της Νότιας Ασίας, αν και ένα παρόμοιο μείγμα μπαχαρικών που χρησιμοποιείται στη Νότια Ασία, ονομάζεται γκαράμ μασάλα. Η λέξη “κάρυ” προέρχεται από την λέξη kari των Ταμίλ που σημαίνει “σάλτσα, νοστιμιάς για το ρύζι”. Ωστόσο, η χρήση των ομοίων-με-κάρυ μειγμάτων, ήταν διαδεδομένη στη Νότια Ασία, πολύ πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων στην Ινδία. Στην πραγματικότητα, σχεδόν 4.000 χρόνια πριν, μείγματα μπαχαρικών με βασικά συστατικά την πιπερόριζα, το σκόρδο, τον κουρκουμά, χρησιμοποιούνταν στο πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού.

Η αρχαιότερη γνωστή συνταγή για κάρυ βρέθηκε στη Μεσοποταμία, γραμμένη σε κείμενο σφηνοειδούς γραφής και χρονολογείται στο 1700 πΧ. Πιθανότατα ήταν μία προσφορά στο θεό Μαρδούκ. Στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Αγγλία του 1390, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ριχάρδου ΙΙ, γράφτηκε το πρώτο Αγγλικό βιβλίο μαγειρικής με το όνομα «Η φόρμα του Κάρυ».

Το Κάρυ διαδόθηκε ακόμα πιο πολύ στην Αγγλία τον 19ο αιώνα κατά την περίοδο της Βρετανικής κατοχής της Ινδίας, η οποία βοήθησε στην εξοικείωση των Άγγλων με τις πικάντικες Ινδικές γεύσεις.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ COCKTAIL MARGARITA!

Είναι δύσκολο να πούμε με σιγουριά ποιος δημιούργησε την margarita, το κλασικό ξινό κοκτέιλ με Tequila από το Μεξικό που έχει γίνει ένα από τα πιο αγαπημένα κοκτέιλ στον κόσμο. Οι ιστορίες της προέλευσής του είναι εξίσου πολλές με τις παραλλαγές του ποτού.

Η πιο αποδεκτή από όλες τις ιστορίες είναι ότι η Margarita εφευρέθηκε τον Οκτώβριο του 1941, στο Cantina Hussong, στην Ensenada του Μεξικό, από τον μπάρμαν Don Carlos Orozco. Ένα βαρετό απόγευμα, ο Don Carlos άρχισε να πειραματίζεται με νέες αναμείξεις ποτών, όταν έφτασε στο bar μια αριστοκρατική επισκέπτρια, η Margarita Henkel, κόρη ενός Γερμανού πρέσβη, η οποία ζούσε με τον σύζυγό της, Roy Parodi, στην κοντινή πόλη Rancho Hamilton. Ο Don Carlos της προσέφερε το ποτό και του έδωσε το όνομά της, αφού ήταν το πρώτο άτομο που το δοκίμασε. Σκαρφίστηκε ένα μείγμα από ίσα μέρη, αποτελούμενο από τεκίλα, λικέρ πορτοκάλι και λάιμ, και το σέρβιρε σε ένα ποτήρι με πάγο, στο στόμιο του οποίου είχε βάλει αλάτι.

Αν θέλετε λοιπόν να δοκιμάσετε μια δροσιστική margarita σας περιμένουμε στο ETNICO!