ΕΣΠΑ

All posts by karolosvlachiotis

DIA DE LOS MUERTOS – ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Η Ημέρα των Νεκρών είναι μια από τις πιο σημαντικές και εντυπωσιακές γιορτές της μεξικανικής παράδοσης. Η παροδική επιστροφή στη Γη των νεκρών συγγενών και των αγαπημένων γιορτάζεται με αργία, παρέλαση και δρώμενα σε όλη την χώρα, στα τέλη Οκτώβρη-αρχές Νοέμβρη κάθε έτους.
Η «Día de los Muertos» γιορτάζεται όμως και σε άλλες περιοχές του κόσμου από ανθρώπους μεξικανικής καταγωγής ενώ από το 2008, οι παραδόσεις αυτές έχουν εγγραφεί στον Αντιπροσωπευτικό κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Στο Μεξικό την Ημέρα των Νεκρών σηματοδοτεί η μεγάλη παρέλαση με άρματα, συμμετέχοντες με φορεσιές και περίτεχνο body painting, παραδοσιακή μουσική και γιορτές που περιλαμβάνουν βωμούς στα σπίτια.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΠΥΡΑΣ

Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα μπύρας και στο Etnico μπορείτε να δοκιμάσετε την μοναδική μας michelada spicy beer με χυμό lime και μπαχαρικά!

H Διεθνής Ημέρα Μπύρας (International Beer Day) ξεκίνησε ως τοπική γιορτή στη Σάντα Κρουζ της Καλιφόρνιας, αλλά από το 2007 άρχισε να διεθνοποιείται με ραγδαίους ρυθμούς.

Σχετικά με την michelada:

Το όνομα michelada είναι πιθανό να δόθηκε απο την φράση “mi chela helada”. Η λέξη “chela” είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται πολύ στο Μεξικό για την μπύρα,ενώ το “helada” σημαίνει “παγωμένη”. Όταν κάποιος λοιπόν παραγγέλνει “mi chela helada”, στην ουσία ζητάει την παγωμένη μπύρα του. Και απο το mi-chela-helada φτάσαμε στο γνωστό μεξικάνικο cocktail μπύρας mi-che-lada.

Ελάτε λοιπόν απόψε στο ETNICO να σας κεράσουμε μια παγωμένη michelada!

TIP: Η Michelada είναι ακόμα καλύτερη όταν συνοδεύεται με nachos ή μια ζουμερή chimichanga!

#TasteTheWorld

24 ΙΟΥΛΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΤΕΚΙΛΑ

Στις 24 Ιουλίου γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα της Τεκίλα και στο ETNICO κερνάμε σφηνάκια!
Ελάτε να περάσουμε μαζί αυτήν την ημέρα στην οδό Κολοκοτρώνη 22 & Χαβρίου με αυθεντική μεξικάνικη τεκίλα!

Λίγα λόγια για την τεκίλα:

Η τεκίλα με την σημερινή μορφή της εμφανίζεται τον 16ο αιώνα. Φτάνοντας οι Ισπανοί στην Κεντρική Αμερική, παρατήρησαν ότι οι χυμοί της γαλάζιας αγαύης καταναλώνονταν από τους ιθαγενείς. Εφοδιασμένοι με την ευρωπαϊκή τεχνογνωσία της απόσταξης, δημιούργησαν την τεκίλα, βαφτισμένη από το χωρίο Tequila που καλλιεργούταν η γαλάζια αγαύη.

Οι ευρωπαίοι όμως την θεωρούσαν χαμηλής ποιότητας ποτό κι έτσι μένει στην αφάνεια μέχρι το 1920. Τότε ο ιδιοκτήτης του αποστακτηρίου Sauza έβαλε κάτω από την ονομασία «Tequila Sauza» τον τίτλο «μεξικανικό ουίσκι». Με αυτό το τρικ, η τεκίλα κατάφερε να μπει στις ευρωπαϊκές αγορές, και μερικές δεκαετίες αργότερα αποτελεί το πιο δυνατό brand του Μεξικού.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΝΔΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ…

Η ινδική κουζίνα έχει μια τεράστια ιστορία, εφόσον οι ρίζες της φτάνουν έως και 5.000 χρόνια πίσω! Κατά την αρχαιότητα, η παραδοσιακή κουζίνα βασιζόταν στα φρούτα και τα λαχανικά. Με την πάροδο του χρόνου, την έλευση διαφορετικών θρησκειών και των αποικιοκρατών, η ινδική κουζίνα επηρεάστηκε δημιουργώντας τελικά το μοναδικό σημερινό μείγμα πολιτισμών.

Ούτως ή άλλως η Ινδία είναι μια τόσο μεγάλη χώρα που πραγματικά θα μπορούσε να είναι ολόκληρη ήπειρος. Έτσι είναι προφανές ότι υπάρχουν διαφοροποιήσεις και τάσεις ανάλογα με την περιοχή.
Στη Βόρεια Ινδία για παράδειγμα προτιμούν τις πιπεριές, το σαφράν, το γάλα, το γιαούρτι, το τυρί cottage και το ghee (καθαρό βούτυρο). Αντίθετα, στη Νότια, προτιμούν το πιπέρι, το tamarind και την καρύδα! Στην Ανατολή προτιμούν οτιδήποτε έχει σχέση με μουστάρδα και ψάρια ενώ οι Δυτικοί προωθούν μια πιο “μοντέρνα” εκδοχή της παραδοσιακής ινδικής κουζίνας.

Η ινδική κουζίνα έχει ως βάση το ρύζι, τα όσπρια και έχει αναγάγει σε τέχνη τη δημιουργία μιγμάτων μπαχαρικών, τα οποία είναι πραγματικά πάρα πολλά. Σίγουρα θα ξέρεις ότι πρόκειται για μια από τις πιο πικάντικες κουζίνες αλλά και με τις πιο ιδιαίτερες γεύσεις λόγω της έμφασης στα μπαχαρικά και τα μυρωδικά.

Τα πιο δημοφιλή μπαχαρικά είναι το mirch (κόκκινο πιπέρι), το sarso (μαύρο σινάπι), το κάρδαμο, το κύμινο, το κουρκούμι, η πιπερόριζα, το κορίανδρο και φυσικά το σκόρδο. Το πιο διάσημο μείγμα μπαχαρικών είναι με διαφορά το garam masala που περιλαμβάνει 5 ή περισσότερα αποξηραμένα μπαχαρικά. Οι περισσότεροι Ινδοί έχουν μια δική τους εκδοχή του Garam Masala.
Παράλληλα, η ινδική κουζίνα είναι μια από τις πιο μυρωδικές, αφού ο αρωματισμός των φαγητών είναι βασικό κομμάτι της. Η δάφνη, ο κόλιαντρος, η τριγωνέλλα και τα φύλλα μέντας χρησιμοποιούνται πολύ συχνά και αλλάζουν ανάλογα με την εποχή.

Στο ETNICO σας περιμένουμε με ινδικά Samosas λαχανικών, Κοτόπουλο Tandoori , Chicken Curry κ.α

#TasteTheWorld #ETNICO

Chili Peppers Time!

Τι ξέρετε για τις γνωστές πιπεριές Chili ?

Οι πιπεριές τσίλι έχουν υπάρξει μέρος της ανθρώπινης διατροφής στην Αμερική, τουλάχιστον από το 7500 π.Χ.. Η πλέον πρόσφατη έρευνα δείχνει, ότι οι πιπεριές τσίλι εξημερώθηκαν πριν από περισσότερα από 6000 χρόνια, στο Μεξικό, στην περιοχή η οποία εκτείνεται κατά μήκος της νότιας Πουέμπλα (πολιτεία) και ήταν μια από τις πρώτες αυτεπικονιαζόμενες καλλιέργειες, καλλιεργούμενες στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική και μέρη της Νότιας Αμερικής.
Το Περού, θεωρείται ως η χώρα με τη μεγαλύτερη πολυμορφία καλλιεργούμενης Capsicum, επειδή είναι το κέντρο της διαφοροποίησης, όπου οι ποικιλίες και των πέντε εξημερωμένων, εισήχθησαν, καλλιεργήθηκαν και καταναλώθηκαν τις προ-Κολομβιανές εποχές. Η Βολιβία, θεωρείται ως η χώρα με τη μεγαλύτερη πολυμορφία άγριων Capsicum πιπεριών, όπου καταναλώνονται.

Ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους ο οποίος τις συνάντησε (στην Καραϊβική) και τις ονόμασε “πιπεριές” οι οποίες όπως και το γνωστό στην Ευρώπη, μαύρο και λευκό πιπέρι από το γένος Πέπερι, έτσι κι’ αυτές, έχουν μια πικάντικη καυτερή γεύση σε αντίθεση με άλλα είδη διατροφής. Μετά την εισαγωγή τους στην Ευρώπη, οι πιπεριές τσίλι αναπτύχθηκαν ως βοτανικά αξιοπερίεργα στους κήπους των Ισπανικών και Πορτογαλικών μοναστηριών. Οι Χριστιανοί μοναχοί, πειραματίστηκαν με τις γαστριμαργικές δυνητικές των τσίλι και ανακάλυψαν, ότι η πικάντικη γεύση τους, προσέφερε ένα υποκατάστατο για το μαύρο πιπέρι, το οποίο εκείνη την εποχή, ήταν τόσο δαπανηρό, όπου σε ορισμένες χώρες, είχε χρησιμοποιηθεί ως νόμιμο νόμισμα!

Οι πιπεριές τσίλι, μετά το Κολόμβο, καλλιεργήθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο γιατρός του Κολόμβου Diego Álvarez Chanca, κατά το δεύτερο ταξίδι του το 1493, στις Δυτικές Ινδίες, έφερε στην Ισπανία, τις πρώτες πιπεριές τσίλι και πρώτος έγραψε το 1494, για τα φαρμακευτικά τους αποτελέσματα.
Η εξάπλωση των πιπεριών τσίλι στην Ασία, ήταν αναμενόμενη ως το φυσικό επακόλουθο της εισαγωγής τους, στους Πορτογάλους εμπόρους (η Λισαβόνα ήταν ένα κοινό λιμάνι για τα Ισπανικά πλοία που έπλεαν από και προς την Αμερικανική ήπειρο) οι οποίοι, έχοντας επίγνωση της εμπορικής αξίας του, θα είχαν πιθανόν αναπτύξει το εμπόριό της, στις χώρες των διαδρομών του εμπορίου μπαχαρικών της Ασίας, που τότε κυριαρχούσαν οι Πορτογάλοι και Άραβες έμποροι. Προς τα τέλη του 15ου αιώνα, εισήχθη από τους Πορτογάλους, στην Ινδία. Σήμερα, τα τσίλι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των κουζινών της Νότιας Ασίας και της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Υπάρχει μια επαληθεύσιμη συσχέτιση μεταξύ της γεωγραφικής διάδοσης και της κατανάλωσης της πιπεριάς τσίλι στην Ασία και της παρουσίας των Πορτογάλων εμπόρων, στην Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία να είναι τα προφανή παραδείγματα.
Η πιπεριά τσίλι κατέχει δεσπόζουσα θέση στην κουζίνα της περιοχής Γκόα της Ινδίας, η οποία ήταν περιοχή μιας Πορτογαλικής αποικίας. Οι πιπεριές τσίλι ταξίδεψαν από την Ινδία, δια μέσου της Κεντρικής Ασίας και Τουρκίας, στην Ουγγαρία, όπου έγινε το εθνικό μπαχαρικό με τη μορφή της πάπρικας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΚΑΡΥ

Το γνωστό σε όλους μας μπαχαρικό “Κάρυ”,είναι στην πραγματικότητα ένα μείγμα μπαχαρικών, το οποίο παρασκευάζεται σε χιλιάδες διαφορετικές εκδοχές, ανάλογα με τη περιοχή, τις συνήθειες, τα μπαχαρικά και τη ποσότητα που χρησιμοποιείται κάθε φορά.

Η σύγχρονη Αγγλική χρήση της λέξης “κάρυ”, είναι δυτική εφεύρεση και δεν αντανακλά τυχόν ειδικό τρόφιμο της Νότιας Ασίας, αν και ένα παρόμοιο μείγμα μπαχαρικών που χρησιμοποιείται στη Νότια Ασία, ονομάζεται γκαράμ μασάλα. Η λέξη “κάρυ” προέρχεται από την λέξη kari των Ταμίλ που σημαίνει “σάλτσα, νοστιμιάς για το ρύζι”. Ωστόσο, η χρήση των ομοίων-με-κάρυ μειγμάτων, ήταν διαδεδομένη στη Νότια Ασία, πολύ πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων στην Ινδία. Στην πραγματικότητα, σχεδόν 4.000 χρόνια πριν, μείγματα μπαχαρικών με βασικά συστατικά την πιπερόριζα, το σκόρδο, τον κουρκουμά, χρησιμοποιούνταν στο πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού.

Η αρχαιότερη γνωστή συνταγή για κάρυ βρέθηκε στη Μεσοποταμία, γραμμένη σε κείμενο σφηνοειδούς γραφής και χρονολογείται στο 1700 πΧ. Πιθανότατα ήταν μία προσφορά στο θεό Μαρδούκ. Στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Αγγλία του 1390, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ριχάρδου ΙΙ, γράφτηκε το πρώτο Αγγλικό βιβλίο μαγειρικής με το όνομα «Η φόρμα του Κάρυ».

Το Κάρυ διαδόθηκε ακόμα πιο πολύ στην Αγγλία τον 19ο αιώνα κατά την περίοδο της Βρετανικής κατοχής της Ινδίας, η οποία βοήθησε στην εξοικείωση των Άγγλων με τις πικάντικες Ινδικές γεύσεις.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ COCKTAIL MARGARITA!

Είναι δύσκολο να πούμε με σιγουριά ποιος δημιούργησε την margarita, το κλασικό ξινό κοκτέιλ με Tequila από το Μεξικό που έχει γίνει ένα από τα πιο αγαπημένα κοκτέιλ στον κόσμο. Οι ιστορίες της προέλευσής του είναι εξίσου πολλές με τις παραλλαγές του ποτού.

Η πιο αποδεκτή από όλες τις ιστορίες είναι ότι η Margarita εφευρέθηκε τον Οκτώβριο του 1941, στο Cantina Hussong, στην Ensenada του Μεξικό, από τον μπάρμαν Don Carlos Orozco. Ένα βαρετό απόγευμα, ο Don Carlos άρχισε να πειραματίζεται με νέες αναμείξεις ποτών, όταν έφτασε στο bar μια αριστοκρατική επισκέπτρια, η Margarita Henkel, κόρη ενός Γερμανού πρέσβη, η οποία ζούσε με τον σύζυγό της, Roy Parodi, στην κοντινή πόλη Rancho Hamilton. Ο Don Carlos της προσέφερε το ποτό και του έδωσε το όνομά της, αφού ήταν το πρώτο άτομο που το δοκίμασε. Σκαρφίστηκε ένα μείγμα από ίσα μέρη, αποτελούμενο από τεκίλα, λικέρ πορτοκάλι και λάιμ, και το σέρβιρε σε ένα ποτήρι με πάγο, στο στόμιο του οποίου είχε βάλει αλάτι.

Αν θέλετε λοιπόν να δοκιμάσετε μια δροσιστική margarita σας περιμένουμε στο ETNICO!

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΤΑ NACHOS?

Tα Nachos, το διάσημο μεξικάνικο σνακ δημιουργήθηκε το 1943 στο συνοριακό χωριό Piedras Negras από τον Ignacio “nacho” Arayas. Η ευφάνταστη ιδέα του μικροκαμωμένου μαιτρ ήταν μια λύση ανάγκης, όταν χρειάστηκε να φτιάξει κάτι πρόχειρο για τις αμερικανίδες επισκέπτριες του εστιατορίου, καθώς ο σεφ έλειπε. Στο Piedras Negras περηφανεύονται για την ιδιότητα των nachos να φέρνουν κοντά τους ανθρώπους. Όπως λένε, “Τα nachos σε κάνουν ρομαντικό!”.

Street Food ΜΕ ΑΣΤΕΡΙ Michelin!

Όταν ο Anthony Bourdain επισκέφτηκε τη Σιγκαπούρη είπε ότι ο πρώτος λόγος για να βρεθεί κάποιος εκεί είναι το street food της. Στην πιο ακριβή πόλη του κόσμου, με την πιο πολυπολιτισμική κουζίνα, μπορεί κανείς να απολαύσει όχι μόνο το περίφημο κοτόπουλο με ρύζι αλλά και μια τεράστια ποικιλία φαγητών με ελάχιστα χρήματα. Ο Bourdain δικαιώθηκε, αφού το 2016 η Βίβλος των απανταχού foodies, o οδηγός Michelin, απένειμε ένα αστέρι σε δύο πωλητές street food, για πρώτη φορά στην ιστορία του!

ΣΙΡΟΠΙ ΑΓΑΥΗΣ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΖΑΧΑΡΗ

Θέλετε γλυκό χωρίς ζάχαρη ? Γιατί δεν δοκιμάζετε Panna cotta καρύδας με σιρόπι αγαύης από το ETNICO? Η αγαύη είναι κακτοειδές προϊστορικό φυτό που αποτελεί την πρώτη ύλη παραγωγής της τεκίλας. Η γεύση του σιροπιού είναι παρόμοια με αυτή του μελιού κι αρκετά πιο γλυκιά από τη ζάχαρη ενώ έχει αρκετά θρεπτικά στοιχεία, όπως σίδηρο, ασβέστιο, κάλιο και μαγνήσιο.