ΕΣΠΑ

All posts in Ιούνιος 2018

Chili Peppers Time!

Τι ξέρετε για τις γνωστές πιπεριές Chili ?

Οι πιπεριές τσίλι έχουν υπάρξει μέρος της ανθρώπινης διατροφής στην Αμερική, τουλάχιστον από το 7500 π.Χ.. Η πλέον πρόσφατη έρευνα δείχνει, ότι οι πιπεριές τσίλι εξημερώθηκαν πριν από περισσότερα από 6000 χρόνια, στο Μεξικό, στην περιοχή η οποία εκτείνεται κατά μήκος της νότιας Πουέμπλα (πολιτεία) και ήταν μια από τις πρώτες αυτεπικονιαζόμενες καλλιέργειες, καλλιεργούμενες στο Μεξικό, την Κεντρική Αμερική και μέρη της Νότιας Αμερικής.
Το Περού, θεωρείται ως η χώρα με τη μεγαλύτερη πολυμορφία καλλιεργούμενης Capsicum, επειδή είναι το κέντρο της διαφοροποίησης, όπου οι ποικιλίες και των πέντε εξημερωμένων, εισήχθησαν, καλλιεργήθηκαν και καταναλώθηκαν τις προ-Κολομβιανές εποχές. Η Βολιβία, θεωρείται ως η χώρα με τη μεγαλύτερη πολυμορφία άγριων Capsicum πιπεριών, όπου καταναλώνονται.

Ο Χριστόφορος Κολόμβος ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους ο οποίος τις συνάντησε (στην Καραϊβική) και τις ονόμασε “πιπεριές” οι οποίες όπως και το γνωστό στην Ευρώπη, μαύρο και λευκό πιπέρι από το γένος Πέπερι, έτσι κι’ αυτές, έχουν μια πικάντικη καυτερή γεύση σε αντίθεση με άλλα είδη διατροφής. Μετά την εισαγωγή τους στην Ευρώπη, οι πιπεριές τσίλι αναπτύχθηκαν ως βοτανικά αξιοπερίεργα στους κήπους των Ισπανικών και Πορτογαλικών μοναστηριών. Οι Χριστιανοί μοναχοί, πειραματίστηκαν με τις γαστριμαργικές δυνητικές των τσίλι και ανακάλυψαν, ότι η πικάντικη γεύση τους, προσέφερε ένα υποκατάστατο για το μαύρο πιπέρι, το οποίο εκείνη την εποχή, ήταν τόσο δαπανηρό, όπου σε ορισμένες χώρες, είχε χρησιμοποιηθεί ως νόμιμο νόμισμα!

Οι πιπεριές τσίλι, μετά το Κολόμβο, καλλιεργήθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο γιατρός του Κολόμβου Diego Álvarez Chanca, κατά το δεύτερο ταξίδι του το 1493, στις Δυτικές Ινδίες, έφερε στην Ισπανία, τις πρώτες πιπεριές τσίλι και πρώτος έγραψε το 1494, για τα φαρμακευτικά τους αποτελέσματα.
Η εξάπλωση των πιπεριών τσίλι στην Ασία, ήταν αναμενόμενη ως το φυσικό επακόλουθο της εισαγωγής τους, στους Πορτογάλους εμπόρους (η Λισαβόνα ήταν ένα κοινό λιμάνι για τα Ισπανικά πλοία που έπλεαν από και προς την Αμερικανική ήπειρο) οι οποίοι, έχοντας επίγνωση της εμπορικής αξίας του, θα είχαν πιθανόν αναπτύξει το εμπόριό της, στις χώρες των διαδρομών του εμπορίου μπαχαρικών της Ασίας, που τότε κυριαρχούσαν οι Πορτογάλοι και Άραβες έμποροι. Προς τα τέλη του 15ου αιώνα, εισήχθη από τους Πορτογάλους, στην Ινδία. Σήμερα, τα τσίλι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των κουζινών της Νότιας Ασίας και της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Υπάρχει μια επαληθεύσιμη συσχέτιση μεταξύ της γεωγραφικής διάδοσης και της κατανάλωσης της πιπεριάς τσίλι στην Ασία και της παρουσίας των Πορτογάλων εμπόρων, στην Ινδία και τη Νοτιοανατολική Ασία να είναι τα προφανή παραδείγματα.
Η πιπεριά τσίλι κατέχει δεσπόζουσα θέση στην κουζίνα της περιοχής Γκόα της Ινδίας, η οποία ήταν περιοχή μιας Πορτογαλικής αποικίας. Οι πιπεριές τσίλι ταξίδεψαν από την Ινδία, δια μέσου της Κεντρικής Ασίας και Τουρκίας, στην Ουγγαρία, όπου έγινε το εθνικό μπαχαρικό με τη μορφή της πάπρικας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΚΑΡΥ

Το γνωστό σε όλους μας μπαχαρικό “Κάρυ”,είναι στην πραγματικότητα ένα μείγμα μπαχαρικών, το οποίο παρασκευάζεται σε χιλιάδες διαφορετικές εκδοχές, ανάλογα με τη περιοχή, τις συνήθειες, τα μπαχαρικά και τη ποσότητα που χρησιμοποιείται κάθε φορά.

Η σύγχρονη Αγγλική χρήση της λέξης “κάρυ”, είναι δυτική εφεύρεση και δεν αντανακλά τυχόν ειδικό τρόφιμο της Νότιας Ασίας, αν και ένα παρόμοιο μείγμα μπαχαρικών που χρησιμοποιείται στη Νότια Ασία, ονομάζεται γκαράμ μασάλα. Η λέξη “κάρυ” προέρχεται από την λέξη kari των Ταμίλ που σημαίνει “σάλτσα, νοστιμιάς για το ρύζι”. Ωστόσο, η χρήση των ομοίων-με-κάρυ μειγμάτων, ήταν διαδεδομένη στη Νότια Ασία, πολύ πριν από την άφιξη των Ευρωπαίων στην Ινδία. Στην πραγματικότητα, σχεδόν 4.000 χρόνια πριν, μείγματα μπαχαρικών με βασικά συστατικά την πιπερόριζα, το σκόρδο, τον κουρκουμά, χρησιμοποιούνταν στο πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού.

Η αρχαιότερη γνωστή συνταγή για κάρυ βρέθηκε στη Μεσοποταμία, γραμμένη σε κείμενο σφηνοειδούς γραφής και χρονολογείται στο 1700 πΧ. Πιθανότατα ήταν μία προσφορά στο θεό Μαρδούκ. Στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Αγγλία του 1390, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ριχάρδου ΙΙ, γράφτηκε το πρώτο Αγγλικό βιβλίο μαγειρικής με το όνομα «Η φόρμα του Κάρυ».

Το Κάρυ διαδόθηκε ακόμα πιο πολύ στην Αγγλία τον 19ο αιώνα κατά την περίοδο της Βρετανικής κατοχής της Ινδίας, η οποία βοήθησε στην εξοικείωση των Άγγλων με τις πικάντικες Ινδικές γεύσεις.